croler
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « crole », avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kʀɔ.ˈle/ /kʀɔ.ˈlɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kʀɔ.ˈle/
- Ricepeures : cro·ler
Viebe
[candjî]croler
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | crole |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | crolez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | crolans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | crolnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | crolrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | croléve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | crole |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | crolé |
| Ôtes codjowaedjes | come bouter |
- (viebe å coplemint) fé des croles ezès tchveas.
- Fé croler les tchveas d' padrî. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) fé ene pidjole.
- Pôk a pô, l' pîket s' ravigote ;
Adon, come s' i voleut lûter,
I va, vént, stitche, crole ou tricote. — Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.143, « Dâr iviêr po lès p’tits pîkèts » (fråze rifondowe).
- Pôk a pô, l' pîket s' ravigote ;
- (v. sins coplemint) fé ene crole.
- Avou s’ moustatche ki crole et s’ coutea al sirôpe, il est si bea, l’ sôdård. Pa, vs dirîz Tchårlumagne… Adonpwis, il est mwaisse d’ ene foû bele dimorance el Hôte-Såvnire, a Lidje. — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.7 (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) si fé des croles.
- Ses tchveas cmincèt-st a s' croler. — Motî Forir (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]Parintaedje
[candjî]
Loukîz a : « crole »
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]
si fé des croles
Francès : se boucler (fr), se friser (fr)