flûtyî
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « flûte » avou l’ dobe cawete « -yî » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /flyː.ˈtjiː/
- Ricepeures : flû·tyî
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | flûteye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | flûtyîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | flûtians |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | flûteynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | flûteyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | flûtyive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | flûteye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | flûtyî |
| Ôtes codjowaedjes | come tcheryî |
flûtyî (v. sins coplemint)
- (brut) fé on brut come èn air di flûte, tot djåzant do vint.
- Marluzene, gade d' ôr, nûtons, loumrotes, macrales; (…) imådjes brouyeyes; muzikes fondowes e vint ki flûteye dins les sapéns — Anatole Marchal, Li Dérène Chîje, p. 199 (fråze rifondowe et rarindjeye).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.