gårer
Etimolodjeye
[candjî]Bodje norwès « varask » (waitî a lu) avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɡɔː.ˈʀe/ /ɡaː.ˈʀɛ/ /ɡaː.ˈʀe/ (betchfessî å, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɡɔː.ˈʀe/
- Ricepeures : gå·rer
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | gåre |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | gårez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | gårans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | gårnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | gårrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | gåréve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | gåre |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | gåré |
| Ôtes codjowaedjes | come bouter |
gårer
- (viebe å coplemint) mete (ene oto, ene tcherete, on camion, on trén) e l' boune plaece.
- I n' ritrovéve pus la k' il aveut gåré s' tcherete.
- Dj' a gåré l' moto e l' coine do bwès — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- Li tins d’ gårer l’ oto, André, pus spitant, coreut dedja dins l’ ospitå, dimander l’ limero del tchambe da Rolofe — Jacques Desmet, dins Moude a Wayindje (fråze rifondowe).
- Il ont gåré l' viye machene di trén so ene voye di gåraedje.
- (viebe å prono) :
Loukîz a : « si gårer ».
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
