hoûs

Droci, gn a des racsegnes sol hoûs

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Etimolodjeye

Tayon-bodje tîxhon «huls» (minme sinse)

Prononçaedje

Disfondowes: hou, hoû, hu, ou, oû, heu, hous', ouch, ouche (femrin).

Sustantif

singulî	pluriyal
hoûs

hoûs o.

1. (åbe) gros bouxhon, e sincieus latén Ilex aquifolium ki ses foyes ont des picas, et dmorèt vetes l' ivier, avou des ptitès rodjès petches, ki ls oujheas n' vlèt nén, k' on prind po wårni les måjhon å Noyé; si bwès est foirt deur et sieve a fé des mantches u des bastons. Avou si schoice, on fjheut del verdjale.
   • Alez s' cweri des foyes di hoûs po wårni l' cretche.
   • Il aveut ene bele cane di hoûs — J. Wisimus.
   • I monte ses ostis so bos d' hoûs — J. Coppens.
   • Li hoûs est vete tot l' ivier — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
   • On meteut des djetes di hoûs a trimper dins do risligne, come riméde pol djaenisse — J. Bastin.

Ratourneures

• les, des hoûs : uzance do pluriyal po lomer l' åbe u ses coxhes. F. du houx.
• poe u : bole di hoûs : petche do hoûs.

1. • Les poes d' hoûs, dins del gote, c' est bon pol cour — A. Bal.

• ramon d' hoûs : ramon des ramoneus, fwaits avou des coxhes di hoûs.

1. • Les schovåtes si siervént d' hoûs po fé leus ramons — H. Forir.

• plake di hoûs, bwès d' hoûs : plaece dins on bwès la k' gn a bråmint des hoûs. rl a: hoûssi. F. houssaie.
• Li Bwès d' Hoûs : (so plaece: lu Bwès d' Oû): no d' ene plaece di Transene.

Parintaedje

hoûssea, hoûsset, hoûssî, hoûssi, hoûssoe

Sinonimeye

hoûssea, hoûsset, grete-cou

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• ouch' : O4

E rfondou walon :

• hoûs : R9 ^(lére), R10 ^(lére)

Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes

• F. houx
• de= hulst
• Pc. oûch.