hozler

Walon

Viebe

hozler (v. sins coplemint)

1. (1^ire troke) (codjowaedje) rapoirter des hozeas d' polens al tchetoere, tot djåzant des moxhes al låme.

   F. butiner.

Sustantif

| hozlêye [f.n.]

1. çou k' gn a dins l' hozea k' el moxhe al låme rapoite cwand elle rivént d' aveur sitî hozler.
   • Les moxhes rivnèt avou des grossès hozlêyes — Motî Haust (fråze rifondowe)..

---

Dipus d' racsegnes so les moxhes al låme