Aller au contenu

invite

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : invité.

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « inviter »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
invite invites

invite femrin

  1. (dujhance sociåle) fijhaedje di houkî po fé avou dvins èn evenmint.
    • Dji n' a nén seu responde a si invite. Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
    • Nåjhi d' djuner come l' ermite,
      Abeye, tchocans djoyeuzmint ;
      Fjhans d' l' oneur a noste invite ; Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.148, Vîve Saint-Åbin (1937) (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203

Ratournaedjes

[candjî]
fijhaedje di houkî po fé avou dvins èn evenmint

Codjowas

[candjî]

invite

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « inviter ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « inviter ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « inviter ».