Aller au contenu

lijheu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « lére ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin lijheu lijheus
femrin 1 lijheuse lijheuses
femrin 2 léresse léresses

lijheu omrin

  1. li ci ki lét.
    • Les arokes des scrijheus e walon sont todi les minmes : manke di cwårs, sokiante edicion, li pô di spårdaedje eyet l’ waire di lijheus. José Schoovaerts.
  2. (éndjolike) éndjin ki sieve a lére on sopoirt di dnêyes.
    • Gn a pont d’ lijheu d’ plakes lazer so les tåvletes.
    • C’ est co des viyès éndloles avou on lijheu d’ cwårêyès plaketes.
Ratournaedjes
[candjî]
onk ki lét
éndjin po lére on sopoirt di dnêyes

Codjowa

[candjî]

lijheu

  1. durant indicatif erirece (imparfait), prumire djin do singulî, do viebe « lére ».
    • Dji lijheu todi kékes pådjes divant d’ m’ edoirmi.

Etimolodjeye 2

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « lijhî ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin lijheu lijheus
femrin 1 lijheuse lijheuses
femrin 2 lijhresse lijhresses

lijheu omrin

  1. li ci ki lijhe.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ratournaedjes
[candjî]
lijheu