maçneu

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe « maçner » avou l’ cawete « -eu »

Sustantif

maçneu omrin

1. li ci (cene) ki maçnêye; copurade èn ovrî maçon ki fwait-st on maçnaedje pårticulî.
   • L' abé Djule-Djôzef a profité di s' passaedje po rashonner les maçneus di s' famile et les emoenner a Kaposvar — Gilbert Renson (fråze rifondowe).

Sinonimeye

maçon

Ortografeyes

Divant 1900 :

• masneu : C9a ^(lére)
• masneû : E203 ^(lére)

E rfondou walon :

• maçneu : R10 ^(lére)