ملّاح

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di mella7)
Loukîz eto : ملّة, ملحة.

Arabe marokin[candjî]

=‎ «mella7» (mellaH)
=‎ «ⵎⴻⵍⵍⴰⵃ»
= «ملاح»

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « ملّة » (mella) (rilidjon, droeteur moråle), lu-minme do minme mot d' arabe classike bodje arabe « مِلَّة » (millah) (rilidjon d' Abråm), lu-minme do bodje ebreu « מִילָה » (mila) (discalotaedje, soûmint del rilidjon djwive); pu ridaedje (nén espliké) do halcrosse h di «mellah» riprezintant on ta marbota (ة), po on dvuzlé H (ح), çou ki ndè fwait on mot vijhén do mot «ملحة» (melHa, sé), çou ki stombia l' edvintaedje d' ene fåve etimolodjike come cwè les djwifs håynént les tiesses des innmis do zultan, wårdêyes dins do sé, so les murayes di leu coulot. Dataedje do mot : 1541.

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

ملّاح omrin

  1. (mot do bastimint) (Istwere) (rilidjon djwive) mellah, coulot d' ene veye reziervé ås djwifs, avou si prôpe administråcion (divant 1965).
  2. (djeyografeye) boket d' ene veye la k' gn aveut ene coulêye rén k' po les djwifs, divant 1965, date di l' ebagance eviè Israyel.

Mots vijhéns[candjî]

Dischindance[candjî]

Waitîz eto[candjî]

Lijhoz l’ årtike mellah so Wikipedia

Sourdants[candjî]

  • Etimolodjeye: Sourdant:ARY6 pp. 110-114 (ki mostere li rapoirt avou l' mot mella, milla, mila (boune kidujhance e-n arabe marokin, discalotaedje e-n ebreu, did la rilidjon d' Abråm, pu des djwifs), mins n' voet nén li rujhe des deus H diferins.
  • Dataedje: Hirschberg, Histoire des juifs de l'Afrique du Nord, rimimbré pa Sourdant:ARY6 p. 110.