mirlifitche
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| mirlifitche | mirlifitches |
mirlifitche omrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- grandiveuse manire.
- On n' î va nén pa trinte-shijh tournants; c' est court et bon, sins grands mirlifitches — Zéphir Henin, cité pa C9 (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Dji freu des miyons d' mirlifitches ;
" A, dji n' djåspinrè pus l' walon" — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Si j'esteus riche" (fråze rifondowe). - Tot l' monde a rovyî Djôzef et si screne a bokets po n' pus fé ki des mirlifitches åtoû d' Djetrou ! — Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu 2" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 1980 (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]
Loukîz a : mirlifitches
Sinonimeye
[candjî]Loukîz a : « antchous »
Rilomêye do mot
[candjî]Li mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke
- Arimés sins mirlifitches: ramexhnêye d' arimés nén eplaidîs da Lucien Mahin
