Aller au contenu

nourin

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Nourins.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « nour- » ‎(« nouri ») avou l’ cawete « -in », motoit on calcaedje do francès « nourrain » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
nourin nourins

nourin omrin

  1. (mot des cinsîs) pitit pourcea, inte 20 et 30 kilos, 6 a 12 samwinnes vî, ki tete co.
    • On nourin, c' est on coshet d' troes moes D.T.W.
    • Li nourin magnive bén et s' groxhixheut i a l' avnant Rodolphe Dedoyard (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

F. nourrain, cochonnet à la mamelle, cochon de lait.