Aller au contenu

operåcion

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « operer », avou l’ cawete « -åcion ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
operåcion operåcions

operåcion femrin

  1. fijhaedje d' ene sacwè ki dmande ene metowe esperyince ey on metou aprestaedje.
  2. (pus stroetmint) (mot d’ medcén) médiaedje d' on må pal cérudjeye.
    • Ci sôre di pierdance di tiesse la, c' est todi, saiss, après ls operåcions.
  3. (mot d’ militaire) atake bén aprestêye d' avance.
    • Il ont lomé çoula l' «Operåcion Toitche».
  4. (pa stindaedje do sinse) sacwè d' målåjhey, ki dmande des aprestaedjes.
    • Aler å Trô d' Han a velo avou les troes efants, c' esteut tote ene operåcion.
  5. (matematikes) les carculs ki permetèt d' obtini d' ôtès espressions ou cwantités.
  6. l' accion et l' efet prodût pa ene pouxhance ou ene cåze ki overe po produre èn efet.
    • I n' a nén arivé la pa operåcion do Sint Esprit.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fijhaedje ki dmande di l' esperyince