panî

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « panarium » (coirbeye å pwin).

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
panî panîs

panî omrin

  1. ahesse po tcheryî des ptitès cwantités d’ martchandijhe, k’ on poite avou ene mwin u agritchî a l’ sipale.
    • On panî ås pidjons, on panî ås lokes Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
    • Dispaitche tu di dschinde e fond di m’ cåve, et rimplixh on panî d’ mes crotêyès botayes; tot l’ resse, on s’ endè howe: k’ i plouye, k’ i djale, k’ on neye. Marcel Hicter, ratournant Horace (fråze rifondowe).
  2. (no d’ contnou) çou k' i gn a dvins.
    • Ns irans code on panî d’ pemes Motî d’ Cînè (fråze rifondowe et rarindjeye).

Ratourneures[candjî]

  1. froxhî l' panî (d' ene djonne feye) [C13]

Parintaedje[candjî]

Mots vijhéns[candjî]

Mots vijhéns[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

panî