Aller au contenu

raploure

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « ploure », avou l’ dobe betchete « ra- » di raprepiaedje des viebes, ou do viebe « aploure » avou l’ betchete « ri- » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) raploû
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) raplovoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) raplovans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) raplouvnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) raplourè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) raploveu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) raplouve
pårt. erirece (dj’ a, vos av) raploû / raplovou

raploure

  1. ((v. sins djin)) dins l’ ratourneure : ploure et raploure : ploure bråmint et lontins.
  2. (v. sins coplemint) rariver tot d’ on côp.
    • Gn a rén k’ èn accidint po fé raploure les djins.
    • Il a ristî e condjîs avou l’ feme (k’ i n’ est pus avou lu), pus cwand il ont rivnou, il a raploû dé les parints.
    • A cwatre eures, les efants racourèt di scole, et raploure e leu måjhone. Émile Gilliard.
  3. (v. sins coplemint) rariver a bråmint.
    • Les etrindjirs vont co raploure a Lidje ; il î raplovèt dedja Motî Forir.
    • Rén d’ té po vey raploure les camaerådes ki di wangnî l’ gros lot. Motî del Hesbaye.
    • S’ i fjheut ût djoûs d’ bea tins, vos voerîz raploure did tot sol martchî. Motî d’ Vervî.
  4. (viebe å coplemint) rashonner (bråmint des djins, bråmint des sacwès).
  5. (viebe å prono) : Loukîz a : « si raploure »..

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

(raploure & si raploure)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
  • F. revenir, venir se réfugier.
  • F. revenir, affluer.
  • F. rassembler, réunir.