Aller au contenu

ravicance

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « raviker », avou l’ cawete « -ance ».

Sustantif

[candjî]

ravicance femrin (cåzu todi singulî)

  1. estance d’ ene sacwè ki ravike, ki pout raviker.
    • Nos amours disfouyîs, å rcoe, sins ravicance, florixhnut dins les cindes des braijhnîs rafroedis. Josée Mathot (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
ravicance