reminer

Walon (Rifondou)

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	remoenne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	reminez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	reminans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	remoennnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	remoennrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	reminéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	remoenne
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	reminé
Ôtes codjowaedjes	sipepieus tåvlea

reminer

(viebe å coplemint) riminer å lon.
- Di ç' manire la, po bén clôre l' ariole,
  On s' dinrè l' mwin tos eshonne po s' cwiter
  Et dvins l' hopea s' end a k' ont ene dimeye crole,
  Rén n' nos espaitche do ls aler reminer. — Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.140, Tchanson d' tåve : Inte lès-åsses èt lès pots (1936) (fråze rifondowe).
- A si ådje, po n' nén k' elle åye di l' afolmint, li mî sereut co del reminer d' wice k' ele vént. — Émile Sullon (fråze rifondowe).
- Il esteut vnou a ene vinte e viyaedje di Noveye et il aveut atchté ene blanke rodje vatche k' i vleut reminer a s' måjhon a Djive. — Arthur Schmitz (fråze rifondowe).
(viebe å coplemint) (disconsyî uzaedje) raminer.
- C' est la k' on djoû dj' remina l' feme
  K' elzî hapéve ene pårt di m' cour ;
  Mins cwand l' riçûvént, c' est aprume
  Ki dj' comprinda l' fond d' leu-z amour. — Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.100, Amoûr di payisan (1934) (fråze rifondowe).

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

reminer