rinoncî
Apparence
avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
rinoncî | ernoncî | rnoncî |
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « renuntiare » (rapoirter, anoncî).
Prononçaedje
[candjî](rinoncî & ernoncî)
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀi.nɔ̃.ˈsiː/ /ʀy.nɔ̃.ˈse/ /ɛʀ.nɔ̃.ˈsiː/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀi.nɔ̃.ˈsiː/
- Ricepeures : ri·non·cî
Viebe
[candjî]Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | rinonce |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | rinoncîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | rinonçans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | rinonçnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | rinonçrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | rinoncive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | rinonce |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | rinoncî |
Ôtes codjowaedjes | come picî |
rinoncî
- (v. sins coplemint) èn pus voleur porshure.
- (v. sins coplemint) (mot d’ cwårdjeu) èn nén li coleur di cwåte k’ on djowe.
- Vla l’ deujhinme côp ki vos rnoncîz. — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « a ») èn pus vleur continouwer (li sacwè k’ on va dire).
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « a ») èn nén vleur (ene scwè k’ on-z î a droet).
- Il a rnoncî a l’ eritaedje — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).