Aller au contenu

séndjerîye

Èn årtike di Wiccionaire.
Plinne cogne Spotcheye cogne
séndjerîye séndj’rîye

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « séndje » avou l’ cawete « -rîye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
séndjerîye séndjerîyes

séndjerîye femrin

  1. séndjreye.
    • Abîye, abîye, mi p’tit colau,
      A nos deux, nos djoûwerans au t’chfau,
      Aux mayes, al briche, al bale, aux guîyes ;
      Nos djiperans, nos f’rans des séndjerîyes. Edmond Wartique, Bouneûr, Les Cahiers Wallons, 1940,  40, p. 602.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant