s’ emåvler

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Aplacaedje prono « s’ » + viebe «emåvler».

Viebe[candjî]

s’ emåvler (viebe å prono muroetrece)

  1. divni måva (siconte d' ene djin, d' ene biesse).
    • Ene vraiye grand-mame ni bouxhe djamåy so èn efant: ele s' emåvele tot riyant Joseph Docquier, ratournant on tecse anonime (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

s’ amwaijhi; Loukîz a : « si måvler »

Ratournaedjes[candjî]

Loukîz a : si måvler