Aller au contenu

scriftôr

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « scriptorium » (plaece la ki les scribes copiént les papîscrîts).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
scriftôr scriftôrs

scriftôr omrin

  1. buro (meube).
    • Li scriftôr avou l' tapis del tåve bagnént-st e l' aiwe k' abrotcha foû do våze ki l' feme djeta sol plantchî avou les rôzes k' estént dvins. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.8 (fråze rifondowe).
    • Li r’glatihante powésêye èbèlihév’ di ses éles d’ôr li houlêye tâve, li foûme èclôse, li scrif’tôr, ki gârnihît s’ tchambe. Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "L' aloumire", 1921, p. 48.
  2. (pa stindaedje do sinse) buro, plaece avou ç’ meube la.
    • On côp k’ il a yeu les racuzaedjes da tertos, li prefet del sicole a fwait vni a s’ sicriftôr les ptits côpeus d’ boûsses. Gabriyel & Gabriyel.

Ratournaedjes

[candjî]
meube po scrire dissu
plaece d’ ovraedje avou ç’ meube la