scriftôr
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « scriptorium » (plaece la ki les scribes copiént les papîscrîts).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /skʀif.tõʀ/
- Ricepeures : scrif·tôr
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
scriftôr | scriftôrs |
scriftôr omrin
- buro (meube).
- Li scriftôr avou l' tapis del tåve bagnént-st e l' aiwe k' abrotcha foû do våze ki l' feme djeta sol plantchî avou les rôzes k' estént dvins. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.8 (fråze rifondowe).
- Li r’glatihante powésêye èbèlihév’ di ses éles d’ôr li houlêye tâve, li foûme èclôse, li scrif’tôr, ki gârnihît s’ tchambe. — Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "L' aloumire", 1921, p. 48.
- (pa stindaedje do sinse) buro, plaece avou ç’ meube la.
- On côp k’ il a yeu les racuzaedjes da tertos, li prefet del sicole a fwait vni a s’ sicriftôr les ptits côpeus d’ boûsses. — Gabriyel & Gabriyel.
Ratournaedjes
[candjî]meube po scrire dissu