si disbiyî
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje prono « si » + viebe « disbiyî ».
Viebe
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| si disbiyî | si disbiyîs |
si disbiyî
- si dismoussî.
- Dji nos avans disbiyî ; il a falou fote tot çki dj’ avéns evoye !
- Divant-ir, on medcén boche a vnou, ki l’ a fwait disbiyî dins l’ tcherå. — Les crwès dins les bruwères (fråze rifondowe).
- El plaece di m’ disbiyî, dj’ a metou mes pus tchôdès foufes. — Jean-François Brackman (fråze rifondowe).
Ratournaedjes
[candjî]si disbiyî
Francès : se déshabiller (fr), se dévêtir (fr)
