Aller au contenu

sirinke

Èn årtike di Wiccionaire.
Plinne cogne Spotcheye cogne
sirinke srinke
viye siringue di veule

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « seringue » (minme sinse), calké do bodje «syrinx» (rozea, flûte, boyea dins tere), (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1950).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sirinke sirinkes

sirinke femrin

  1. (mot d’ medcén) instrumint des docteurs, des årtisses, k' on pike houte del pea, po fé moussî ene drouke dins l' coir d' on malåde.
    • El doctoresse m' a dmandé d' aprester ene pikeure po calmer l' doleur : l' ôte a co criyî k' i n' aveut pus må e veyant l' sirinke Jean Goffart, Dji m’ lome Mèliye (fråze rifondowe).
    • Li srinke m' a schipé foû des mwins.

Parintaedje

[candjî]

sirincter, sirincté, sirincteu

Ratournaedjes

[candjî]
instrumint po fé ene pikeure

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike sirinke so Wikipedia