taenisse
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
Walon[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Do viebe «taener», avou l’ cawete « -isse ».
Addjectif[candjî]
| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | taenisse | taenisses |
| femrin padrî | taenisse | taenisses |
| femrin padvant | taenisse | taenissès |
taenisse (o & f) (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l' no)
Sustantif[candjî]
taenisse o.
- metchant ome, metchant gamén.
- On lét et on-z ôt souvint des istweres di djonnes guerdins. D' cisse sôre la, gn a deus taenisses k' on lome Miyin et Morice — B. Louis (fråze rifondowe). (ratournant Miyin et Morice)
