taenisse

Walon

Etimolodjeye

Do viebe «taener», avou l’ cawete « -isse 1 »

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	taenisse	taenisses
femrin padrî	taenisse	taenisses
femrin padvant	taenisse	taenissès

taenisse (o & f) (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l' no)

1. taenant, taenante.
   • K' il est taenisse, vosse gamén!

Ratournaedjes

±

• Francès : ennuyeux ^(fr) o., ennuyeuse ^(fr) f.

Sustantif

taenisse o.

1. metchant ome, metchant gamén.
   • On lét et on-z ôt souvint des istweres di djonnes guerdins. D' cisse sôre la, gn a deus taenisses k' on lome Miyin et Morice — B. Louis (fråze rifondowe). (ratournant Miyin et Morice)