wimbire

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do flamind « windberg » (tiene siconte do vint) (viè 1364).

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

wimbire femrin

  1. di strin, plantche, schayes metowes å dzeu do hôt-volé (pegnon) d' ene måjhon, djusse dizo l' toet, po l' air èn nén shofler sol gurnî.
    • Po cmincî on toet di strin, on fwait l' wimbire; après, on va rapîter sol wimbire avou l' prumire djivêye di strin. Lucyin Mahin.
    Sol volé, i fjhént on pårmint po mete a scwate; c' esteut on ptit dmey rond: c' esteut l' wimbire. (ramexhné pa J.M. Pierret)
    • N' aveut pus nol oujhea sos les plantches di wimbire. Eli Michel (fråze rifondowe).

Mots vijhéns[candjî]

Ortografeyes[candjî]

I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « wimbire », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes[candjî]

wimbire