må, adv. D’ ene mwaijhe manire. Il a ~ cåzé a s’ pa. ◆ o.n. Åk ki fwait sofri, ki distrût l’ coir des djins, des biesses. I s’ a fwait bråmint do ~. ◆ addj., vî mot. Ki n’ est nén bén. C’ est on ~ sene.
målaclevé, -êye, addj. Ki n’ a nén bén stî elevé, ki n’ a nole politesse. → må, aclever.
