Aller au contenu

acoplêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « acopler » avou l’ cawete « -êye »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
acoplêye acoplêyes

acoplêye femrin

  1. (mot des cinsîs) cingue k' aloye deus biesses d' on minme atelaedje.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. (mot des cinsîs) cope di biesses ki vont bén eshonne.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Parintaedje

[candjî]

Loukîz a : « acopler »

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E1, E89, E203

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan, w. do Coûtchant

Ratournaedjes

[candjî]
cingue k' aloye deus biesses d' on minme atelaedje
  • Francès : lanière qui réunit deux bêtes d'un même attelage (nén ratournåve direk e francès)
cope di biesses ki vont bén eshonne
  • Francès : couple de bêtes assorties