afolmint
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « afoler », avou l’ cawete « -mint » (des sustantifs fwaits so des viebes).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| afolmint | afolmints |
afolmint omrin
- estance d' ene djin afolêye, saizixhmint a n' nén saveur cwè fé
- A si ådje, po n' nén k' elle åye di l' afolmint, li mî sereut co del remoenner d' wice k' ele vént — Émile Sullon (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]afolmint
Francès : affolement (fr)
E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.