Aller au contenu

ansinî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « ansene » (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete «  ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ansinî ansinîs

ansinî omrin

  1. moncea d' ansene, sovint metou divant ene cinse, divinltins, todi.
    • E l' coû del cinse, i n aveut-st èn ansinî wice ki les poyes, les canes, les åwes et co traze sôres di biesses tchantént, corént et breyént å pus foirt, tote binåjhes di viker et d’ aveur tos les djoûs a boere et a magnî sins må di s’ fé nole poenne — FRen, lijhåve so Wikisourd.
    • La k' on voet l' cok a l' rôzlante cresse
      Et ses poyetes so l' ansinî
      Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 25 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. fir come on cok so si ansinî : foirt fir, foirt binåjhe di lu-minme.

Sinonimeye

[candjî]

pådje, fumî, hopea d' ansene

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : O4

Ratournaedjes

[candjî]
moncea d' ansene