canou

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « cunnus » (måhonteuzmint li seke d'el feme), lu-minme do vî uropeyin *gʷḗn (feme), ou do vî uropeyin *kutnos (covtoe), ou do vî uropeyin *(s)ker- (code) + -ou, d'el cawete latene "-utus".

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
canou canous

canou omrin

  1. feme, e hant avou l'cougnaedje.

Parintaedje[candjî]

  1. counård
  2. counasse
  3. conin d'beguene
  4. conin
  5. tchoine

Ratournaedjes[candjî]

|fr= femme (fr), en rapport avec le coït.