dîy’nut

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (sistinme Feller)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « dîy’nut », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje[candjî]

  • AFE : /diːy.ny/

Codjowa[candjî]

dîynut

  1. dijhnut.
    • On vént au monde, twès-quârts du timps,
      An bréyant : on tchoûle èt on tchoûle, […]
      L’acoûcheûse èt l’ mèd’cén dîynut
      Qu’ça proufe qui l’èfant a bon cofe […] — Malton, I faut mia rîre, El Bourdon,  1, 1949, p. 5 (fråze rifondowe).