Aller au contenu

difûle

Èn årtike di Wiccionaire.
Plinne cogne
Spotcheye cogne
difûle
/difyːl/
dfûle
/tfyːl/

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « difûler » çou ki dene on mot avou l’ betchete « di- » di disfijhaedje.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin dfûle dfûles
femrin padrî dfûle dfûles
femrin padvant dfûle dfûlès

difûle omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki n' a pont d' cwefe.
  2. dins l’ ratourneure : «a tiesse difûle».

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
sinse do mot k' est ratourné

Codjowas

[candjî]

difûle

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « difûler ».
    • Dji dfûle l' efant, il a trop tchôd D.T.W.
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « difûler ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « difûler ».