Aller au contenu

dizôre

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
dizôre dzôre

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «ôre», avou l’ betchete « dis- ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
dizôre dizôres

dizôre omrin

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

1. estance d' ene plaece ki n' est nén bén rindjeye. I gn a on bea dizôre e s' manaedje. Mi, dji n' såreu viker dins li dzôre. rl a: ôre. F. désordre.

2. estance di djins ki s' margayèt. C' est ç' cånoye la k' a-st apoirté l' dizôre e m' måjhone. rl a: bisbisse. F. désaccord, brouille. esse en on dizôre esse e margaye. F. être en froid.

3. tourmint. F. tourment. fé dzôre a ene sakî el tourminter.

Disfondowes: dizôre, dèzôrde, dèzorde, d(i)zôⁿre.

Parintaedje

[candjî]