djeniton

Èn årtike di Wiccionaire.

Loukîz a : «Djeniton»

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje «Djene», avou l’ dobe cawete « -iton », ou bodje «Djenete» (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -on »

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
djeniton djenitons

djeniton femrin

  1. mayon (djonne feye k' on voet voltî).
    • Å moumint k' il aléve rabressî s' djeniton, li morea k' el poirtéve lyi fjha ene téle pertinne k' i reguina-st e s' sondje al valêye des nûlêyes Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 71 (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.