Aller au contenu

fafloûte

Èn årtike di Wiccionaire.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance.

Etimolodjeye

[candjî]

Mot-brut «faf» (mostere on cåzaedje nén bén prononcî), avou ene ristitchete -l- (motoit dizo assaetchance do bodje «fabula», fåve); avou l’ cawete « -oûte ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
fafloûte fafloûtes

fafloûte femrin

  1. toû po fé rire ou atraper ene sakî.
    • Ele s'aveut hazårdé dins l' djårdén, et discovri l' fafloûte (ki c' esteut on djonne ome ki xhinéve li xhuflaedje d' on måvi Léon Gengoux (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
toû po fé rire ou atraper ene sakî Loukîz a : couyonåde