Aller au contenu

fougnî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « fundiare » (naxhî tocosté) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes; mot cité dins l’ FEW 3 867a.


Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) fougne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) fougnîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) fougnans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) fougnnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) fougnrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) fougnive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) fougne
pårt. erirece (dj’ a, vos av) fougnî
Ôtes codjowaedjes come waitî

fougnî

  1. (v. sins coplemint) foncer dins tere avou s' grognon (pourcea, singlé).
    • Les singlés ont vnou fougnî plin l' terin d' fotbal.
  2. (viebe å coplemint) foyî di s' grougnon (ene metowe tere).
  3. (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « après ») cweri tot foyant dins tere.
  4. (viebe å coplemint) cweri tot costé dins (ene metowe plaece).
    • Les policîs ont fougnî tote si måjhone.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
foyî dins tere avou s' grognon

Ratournaedjes

[candjî]
foncer dins tere avou s' grognon
cweri tot costé dins