Aller au contenu

hiné

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe erirece

[candjî]

hiné

  1. Do viebe « hiner »
    • C' esteut l' galant da Dzirêye, ki Djan aveut-st on djoû prins pa l' pea des rins et hiné sol pavêye. Marcel Hicter (fråze rifondowe).

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin hiné hinés
femrin padrî hinêye hinêyes
femrin padvant hinêye hinêyès

hiné omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' a beu on pô trop di vén.
    • Nos esténs dedja on pô hinés tot les cwate; et vla k' onk des plankets cmince ene paskeye on pô cråsse ki l' måtourné a fwait so les amours da LeloupMartin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 114, "L'infifélité d' Catrène" (fråze rifondowe).
  2. k' a stî metou evoye e l' air.
    • Viyès airs di rondes-danses et d’ cråmignons
      Hinêyes el grande gaspoye
      Des djaenès foyes
      Ki s’ agridjèt-st ås bohêyes, å waezon,
      Spitèt-st evoye come des moxhons.
      Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Nôvimbe », 1922-23, p.38 (fråze rifondowe).
    • BERNALMONT. - Blessî ?
      VICTOR. - Deus feyes : ene feye a Saragosse, al tiesse, d' on côp d' pougnård hiné e traite pa on bandit, ene nute, tot montant d' gåre… L' ôte feye, cial å molet, avå l' groûlante Rûsseye. Joseph Mignolet, "Al bèle fontinne, comèdèye è treûs-akes", 1924, p.49 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
k' a stî metou evoye e l' air
k' a beu on pô trop di vén