invîye

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (sistinme Feller)[candjî]

Prononçaedje[candjî]

  • AFE : /ɛ̃.viːj/

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
invîye invîyes

invîye femrin

  1. eveye.

Codjowa[candjî]

invîye

  1. eveye ; indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « inviyî ».
    • Quand dji wès des batias su Moûse ou bén su Sambe
      Dji sondje a les [sic] bat’lîs èyèt dj’invîye leû sôrt.
      Is candj’nu d’ payîsâdje di janvier à décembe
      Su l’eûwe qui lès ètrin.ne ou bén su l’eûwe qui dôrt. — Georges Fay, Èl Bourdon,  329, 1989, « Les Bat’lîs ».
  2. eveye ; suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « inviyî ».
  3. eveye ; kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « inviyî ».

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • invîye : GFay, CO4 (come « bachî » p. 107)