Aller au contenu

noveaté

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « novea » avou l’ cawete « -té ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
noveaté noveatés

noveaté femrin

  1. estance d’ ene sacwè k’ est novea.
    • on n' pout nén tofer djouwer des noveatés å teyåte.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
noveaté