Aller au contenu

oûsse

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « ursus ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
oûsse oûsses

oûsse omrin

  1. (no d’ biesse ås tetes) grosse biesse ås tetes avou des longs poys, del famile lomêye ki l’ sincieus no, c’ est : Ursidae.
    • Ossu, tot come èn oûsse e s' bôme,
      I dvént metchant pa dvintrinnmint. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.149, « Lu tchin djalos » (fråze rifondowe).
    • On séndje, on ptit comike, on drole,
      S' avance eyet dmande el parole:
      «Por mi, dit-st i, dj' n' a nén a m' plinde,
      Bon pî, boun ouy et waitîz l' pea di m' vinte;
      Mins çou ki dj' so l' pus disbåtchî,
      C' est ki m' fré l' oûsse n' est k' esbåtchî Philippe Sclaubas (fråze rifondowe).
  2. ome ki n' cåze waire, k' est todi grigneus.
    • Ele comince cwand dj' abatéve di cope avou l' Grand Tôr, k' on a sorlomé par après "Tôr di l' Oûsse René Painblanc (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. feneyant come on djonne d' oûsse
  2. l’ oûsse pied ses poys, mins nén ses manires

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C13, R13

Ratournaedjes

[candjî]
grosse biesse ås tetes ås longs poys
grigneus ome

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike oûsse so Wikipedia