Aller au contenu

petêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « peter » avou l’ cawete « -êye »

Prononçaedje

[candjî]

Pårticipe erirece

[candjî]
  1. femrin pårticipe erirece (fok dins ene fråze al vwès passive), do viebe : «hiner».
    • Elle a ristî petêye pa l' Wardjifosse.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin peté petés
femrin padrî petêye petêyes
femrin padvant petêye petêyès
  1. saizi d' aprinde ene novele.
    • Elle end a stî tote petêye.
  2. findowe.
    • Vos n' froz pus rén avou ces petêyès djates la.

Ratournaedjes

[candjî]
sbarêye
findowe

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
petêye petêyes

petêye femrin

  1. côp diné avou l' mwin (aprume å vizaedje) ki tchake cwand on l' dene.
    • «Cwè çki c' est, breya-t ele li mere
      Vos spiyîz l' manaedje, don, brigand !»
      Et, sol prumî mouvmint d' colere,
      Ele dene ene petêye a l' efant Georges Ista (fråze rifondowe).
  2. laid moumint a passer.
  3. pierdaedje a plate costeure.
    • End ont yeu ene, di petêye, li Standård, ayir !

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
côp e vizaedje, ki pete cwand on l' dene Loukîz a : berlafe
pierdaedje a plate costeure; Loukîz a : Motyince:volêye di côps/walon