Aller au contenu

pladje

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di platche)

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « plage » (minme sinse) ; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1950).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pladje pladjes

pladje femrin

  1. (djeyografeye) plaece ewou k’ li mer (ou l’ oceyan, ou co on grand mouze) djond l’ daegn, et k’ i gn a do såvlon, po les djins s’ mete å solea.
    • Les saetchots d’ plastike si rtrovèt dins l’ nateure ; i mannixhèt les pladjes, les bwès, les montinnes. Lucyin Mahin.
    • Vos k’ a vnou å monde
      So ene pladje å såvlon
      Pu so kékes sigondes
      K’ a tchèryî pus lon. Lucyin Mahin.
    • A on moumint dné, li voylete di tere riplonke eviè l’ basse d’ aiwe et vos moenner a ene pitite pladje di fén såvlon, bén metowe a l’ årcoe dirî on ptit bwès di pins parasols. Lucyin Mahin, Vera (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

pladjisse (noûmot ; onk, ene todi so les pladjes)

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C99, C106, S0, S117, FE1

Ratournaedjes

[candjî]
plaece å såvlon tot do long del mer

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike pladje so Wikipedia