Aller au contenu

poirteu

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

poirteu, poirteuse u poitresse [o.f.n.] li ci (cene) ki poite (ene sacwè, ene sakî). poirteu ås saetchs li ci ki poite des saetchs. F. manoeuvre, dokker.

    • - Ni s' dispitéve t on nén cial cwand dj' a rintré ?
      - Siya ... pocwè, lyi dmanda tot betchtant l' poirteu. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.78 (fråze rifondowe).
    • On bouxhe a l' ouxh. On poirteu d' depêche rintere Henri Van Cutsem, "Clairs di lune", (1941) p. 53.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
poirteu