påmé

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye 1[candjî]

Do viebe « påmer#Walon 1 » avou l’ cawete «  ».

Pårticipe erirece[candjî]

påmé

  1. Do viebe « påmé »
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin påmé påmés
femrin padrî påmêye påmêyes
femrin padvant påmêye påmêyès

påmé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki n' voet et rsint pus rén cåze d' èn accidint ou d' on mehin d' santé.

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Li mot n’ est nén dins : R10

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « påmé », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes[candjî]

rascovrou d' ene metowe plante so si minme ou sol costé

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye 2[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « påmé », el pout stitchî vaici..

Pårticipe erirece[candjî]

påmé

  1. Do viebe « påmé »
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Påmêye vite

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin påmé påmés
femrin padrî påmêye påmêyes
femrin padvant påmêye påmêyès

påmé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. avou del bouwêye so les vites.

Ortografeyes[candjî]

Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « påmé », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Sipårdaedje do mot[candjî]

w. do Coûtchant

Ratournaedjes[candjî]

avou del bouwêye so les vites

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye 3[candjî]

Do viebe « påmer#Walon 2 » avou l’ cawete «  ».

Pårticipe erirece[candjî]

påmé

  1. Do viebe « påmé »
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin påmé påmés
femrin padrî påmêye påmêyes
femrin padvant påmêye påmêyès

påmé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. (botanike), (mot des cinsîs) k' a divnou ene påte.
    • Nosse oidje est ddja bén påmé Motlî Jacob di Warmich (fråze rifondowe).
    • Les pî-sintes di fleurs sont ksemêyes,
      Cisses cial, dizo l’ tchôleur påmêyes,
      Håynèt li pus djinti rivnant
      Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Sipårdaedje do mot[candjî]

w. do Levant, Basse Årdene

Ratournaedjes[candjî]

påmé
  • Francès : épié (fr), qui est parvenu au stade de maturation de l'épi