s’ ecrouker
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Aplacaedje prono « s’ » + viebe «ecrouker»
Viebe[candjî]
s’ ecrouker (viebe å prono muroetrece)
- houmer ene sacwè pa la k' on respire et nén viè l' sitoumake et stierni pol distoper.
- Beacôp d’ beaté, on rcreme li concurince
Beacôp d’ ritchesse, on n’ sait pus rén goster,
Et l’ pus grande fouke,
Bén vite s’ ecrouke— Martin Lejeune, "L’orake dèl magriyète" (fråze rifondowe).
- Beacôp d’ beaté, on rcreme li concurince
Sinonimeye[candjî]
Ratournaedjes[candjî]
s’ ecrouker
- Francès : avaler de travers (fr)