s’ kihiner
Loukîz a : «kihiner»
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Aplacaedje prono « s’ » + viebe «kitråyner»
Viebe[candjî]
s’ kihiner (viebe å prono muroetrece)
- si taper d' on costé pu d' l' ôte.
- Ci n' est nén vraiy, breya På, tot s' kihinant so s' tcheyire — Jean Bosly, L’Afêre d’ås Houlpês, p. 122 (fråze rifondowe).
- I s' kihene come on fricasseu d' feves — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Li ci ki n' plôye nén voltî et d' bon coûr dizo s’ mwaisse mostere ki s' tchå nel schoute nén co tot-a-fwait al idêye, mins k'ele si kihene et brouzinêye todis. — Jean Bosly, ratournant L' imitåcion d' Djezus-Cri. — Jean Bosly, L’ îmitåcion d’ Jèzus-Cris (ratourné di J. Bosly) (fråze rifondowe).
- Ji m’ difinda di mè pî é d’ mè min com on pti foûléî, to m’ kihinan com on jônn dial divin on sèiai d’ bèneûtt-aiw— Henri Forir, Notul so lè bazè skol dè vî tin, 1862.
- si finde, tot djåzant do bwès.
Sinonimeye[candjî]
- (si hiner di tos les costés) :
- si ctaper (kitaper), si ctråyner (kitråyner) Loukîz a : « si ctråyner »
- fé des grandès djesses : fé aler les bresses
- (si finde, pol bwès) : bîler, si crevåder
Ratournaedjes[candjî]
si hiner d' on costé pu d' l' ôte Loukîz a : si ctråyner
- Francès : se démener (fr), se trémousser (fr), se contorsionner (fr), s’agiter (fr), gesticuler (fr),
si finde, pol bwès Loukîz a : bîler
- Francès : se démener (fr), se trémousser (fr), s’agiter (fr), gesticuler (fr),