Aller au contenu

sbarûle

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
sbaroe sibaroe esbaroe

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « sbar- », bodje A do viebe « sbarer », avou l’ cawete « -ûle ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin sbarûle sbarûles
femrin padrî sbarûle sbarûles
femrin padvant sbarûle sbarûlès

sbarûle omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki si sbare åjheymint.
    • Nosse hierdî esteut si sbarûle so li cmince; asteure k' il est etaiti, il est del famile Motî d’ Faimonveye, a « ètéti » (fråze rifondowe)..

Ratournaedjes

[candjî]
ki si sbare come po rire

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sbarûle sbarûles

sbarûle omrin

  1. boulome årtificiel po sbarer les oujheas.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
boulome årtificiel po sbarer les oujheas Loukîz a : spawta