Aller au contenu

schielêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Ordinairmint Dirî cossoune
s’ on prononce /sk/
schielêye eschielêye

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « schiele », avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

schielêye femrin

  1. çou k' gn a dins ene schiele.
    • Vos m' rimetroz ene schielêye di sope.
    • Magnî ene boune schielêye di vete sope. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Dji t' freu leu coujhene si salêye, et des si bolantès schielêyes, k' i n' les sårént måy avaler Quatre dialogues de paysans (1631-1636) (fråze rifondowe).
    • Po-z aveur ene schielêye å diner,
      On fwait çk’ on pout po viker !Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « On fait çou qu’on pout po viker», 1922, p.123 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]

sn a des schielêyes ki s' mindjnut froedes (n a des schielêyes ki s' magnèt froedes)

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
schielêye