siplincter

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

siplincter u esplincter / splincter (codjowaedje) [v.s.c.] 1. siplinker. Li curêye do moulet esteut si gonflêye et les pates si splinctêyes ki, cwand l' ome a stî po dismantchî l' coide, li pate do drî a rispité, et l' ome a stî missé (L. Mahin). On dit eto: tinkyî. F. tendre, serrer. 2. tini astok. I l' ont splincté dins ene coine (J. Bily). F. coincer, immobiliser. 3. (imådjreçmint) resserer (on dzir disfindou). On n' vike k' on côp; Pocwè todi splincter ses håsses, Spotchî ses dzirs ? (L. Mahin). F. réprimer, refouler, réfréner. | siplinctant u esplinctant / splinctant, splinctante [addj. purade padvant] siplincant. On bén splinctant djine avou ene lådje cingue di cur (L. Mahin). F. serrant.