sonante

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Li noûmot «sonante» atåvlé enawaire, n' a nén (ou foirt waire) sitî eployî, mins replaecî pa «voyale».

Contråve[candjî]

consonante

Walon (sistinme Feller)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Loukîz a : « sounante »

Prononçaedje[candjî]

  • AFE : /sɔ.nãt/

Addjectif[candjî]

sonante omrin

  1. sounante.