Aller au contenu

stiele

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
stiele sitiele estiele

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
stiele stieles

stiele femrin

  1. coxhe di vegne.
    • Si ploût l' djoû del Sint-Vinçant, li vén monte dins les stieles, mins s' i djale, i ridschind Charles Massaux (fråze rifondowe).
    • Mins cwand ça a crexhou, ça vos atrape des stieles ki les moxhons s' î vnèt mete å rcoe André Henin (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
stiele